EMDR bij kinderen

“Dat wordt een EMDR-etje eroverheen”

Hoor ik een moeder achter me op het schoolplein tegen een andere moeder zeggen. Met een soort ‘business-as-usual’ toon. Ik draai me om en kijk naar haar om te zien of het misschien een grapje is. Ik kan het niet ontwaren.

EMDR bij de kinderen

EMDR therapie voor kinderen, business-as-usual?

Later diezelfde dag vertelt een collega die kindertherapeut is, dat ouders in haar praktijk steeds vaker EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) vragen als behandeling voor hun kind. Mét in toenemende mate als motivatie: “Ik kan het verdriet van mijn kind niet handelen of verdragen.”

Wie is er dan eigenlijk in nood, vraag ik me af als ik dat hoor.

De pijn van ons kind hoeft namelijk niet het grootste ‘probleem’ te zijn. Al kan dat het wel worden als we er als ouder niet bij kunnen blijven. Als je kind geen of te weinig emotionele steun ervaart moet die er zelf mee omgaan en dat is te groot voor een kind, te overspoelend.

Trauma gaat niet enkel over wát we meemaken, maar het trauma is vaker dat we (emotioneel) alleen zijn met dat wat we meemaken of meegemaakt hebben. Dat we overspoeld zijn zonder heenkomen. En precies dát is meestal de grootste pijn, de eenzaamheid.

EMDR met ouder

Spring in bij eenzaamheid bij het verdriet van je kind

En daar, daar ligt de klus. Om als ouder bij de pijn en het verdriet van onze kinderen te kunnen zijn. Ze daarmee niet alleen te laten. Hun jonge zenuwstelsels kunnen die overspoeling niet alleen reguleren. Daar zijn wij als ouders voor nodig als co-regulator, als veilige bedding, als troost.

Jij bént als ouder het belangrijkste ‘instrument’ voor je kinderen, daar kan geen methode zoals EMDR bij kinderen tegenop. En als dat moeilijk is, want dat kan het echt zijn, zorg dan voor jou! Hoe meer jij op een helpende manier bij jouw eigen pijn kunt zijn, hoe meer je er voor de pijn van je kind kunt zijn.

Geen EMDR bij kinderen of andere methode kan de helende kracht van blijven vervangen. Dat is het tegengif tegen alleen zijn. Voor je kind én voor jezelf

Wat kan je doen om bij je kind te zijn als het lastig is?

  1. Laat weten dat je er bent, ook als het veel is. Kan je ‘ja’ tegen je kind zeggen met alles waar die mee komt?
  2. Laat je kind zien dat jij voor jouw emoties zorgt, ook als je dat moeilijk vindt. Anders gaan kinderen inspringen en voor jou zorgen (parentificatie). Zorg voor ondersteuning voor jou als het je teveel wordt.
  3. Een kind wil geen perfecte ouder, maar een eerlijke ouder.

Als je merkt dat je het lastig vindt om bij je kind te zijn als het overweldigende gevoelens heeft, dan is het mogelijk om deze stressreacties van jezelf te onderzoeken. Zo kan je weer beter gereguleerd bij je kind blijven zodat het zich kan ontspannen bij jou. Wil je hier begeleiding bij? Je bent van harte welkom voor een kennismaking.